Een eerder deze zomer gepubliceerd artikel over de connectie tussen het model van Tuckman en Belbin's teamrollen leidde de aandacht naar het als “zomerboek 2015” door Rob Groen aangeraden werkstuk onder de naam de “Belbin benadering”.

Heel wat gekende namen in het door José Houweling en Rob Groen geredigeerde boek die bijdragen verzamelden van 10 ervaren Belbin collega coaches.

Zo zijn er de praktische verhalen over het bij de coaching gebruiken van de Belbin-testserie door Evert Hulleman en over de match in teamrollen tussen coach en coachee van de hand van Edwin de Wit en Richard de Wit. Anita Reezigt heeft het dan weer over de effectieve coaching-on-the-job.

Uit de bijdragen over hoe je Belbin’s teamrolmodellen kan gebruiken in combinatie met andere coachingtechnieken begreep ik dat ik het beter zo benoem en mezelf de kans geef om ook via een ander startpunt de coachee of de organisatie te benaderen.

Dat je vlot met Voice Dialogue kan combineren, zoals André Witbreuk schrijft, had ik al via Sabine Balthussen ervaren dankzij haar inbreng tijdens de master class. En ja ook met de “kernkwadranten” Hanneke Laarakker of met de “Roos van Leary” Bert van Dijk ben ik vlot mee met jullie inzichten.

Blijft nog het stukje over het systemisch werk van MC-genote Sandra Ahlers. Zij zet met overtuiging neer hoe de combinatie werkt om ongekende kwaliteiten en energieën in jezelf aan te boren.

Waar ik echter het meest dankbaar voor ben is de bijdrage, de review, het pleidooi voor contextgericht coachen door Marijke Lingsma en Ger van Doorn. Zij relateren, in een bewerking van een eerder verschenen artikel (Tijdschrift voor begeleidingskunde) het coachen met Belbin aan hun vijf kritische succesfactoren voor coaching. Het rapport is positief. Ze bevestigen of versterken bestaande argumenten die ik in het kader van Belbin’s teammangement en het gebruik ervan zelf hanteer.

Maar ze dragen ook nieuwe argumenten aan.

Ik besluit, de collega’s dankend voor het delen van hun inzichten, dan ook graag met hun woorden: “wat heeft een begeleider van leerprocessen nog te bieden, als hij zelf al is opgehouden om te leren”.