...en neen tegen je baas ?
Het blijkt een document van zo’n 5 jaar geleden.
Met wat copy/paste werden wat online gevonden onderzoeksresultaten bij elkaar gezet.
Neen zeggen, vrouwen hebben er meer moeite mee dan mannen.
Katharine O’Brien (Baylor School of Medicine) kwam tot die conclusie na een 3-tal onderzoeken rond het verschil tussen de sexen met betrekking tot het weigeren van een werkverzoek. Neen zeggen tegen een opdracht op het werk is moeilijk. En het heeft dus een grotere impact op vrouwen dan op mannen. O’Brien dacht dat het iets met persoonlijkheid te maken zou hebben maar dat bleek niet het geval.
Het bleek meer te maken te hebben met sociale normen. ‘Vrouwen worden van nature gezien als helpers en verzorgers. Nee zeggen gaat daarom volledig in tegen hetgeen van hen verwacht wordt', aldus O'Brien.
Blijkt ook dat vrouwen die vaker nee zeggen slechter beoordeeld werden bij functioneringsgesprekken en minder vaak werden voorgedragen voor promoties. Over het algemeen werden ze door collega’s (M/V) ook als minder sympathiek beschouwd.
Wetenschappers (University of North Carolina) kwamen al eerder tot de conclusie dat mensen vaak ja zeggen omdat ze de toekomstige beschikbare tijd overschatten. Misschien zeg je dus ook ja tegen iets en iemand terwijl je beter neen zou zeggen omdat je vergeet af te toetsen of je het nu meteen ook zou doen. Een goeie waardemeter om in te schatten of een neen niet beter zou zijn.
Gal Zauberman (Yale School of Management), onderkende dat mensen niet leren van zo’n verkeerde tijdsinschatting waardoor ze dezelfde fout keer op keer maken. Volgens hem komt dit door de onregelmatige wijze waarop mensen hun tijd spenderen. Hoewel mensen vinden dat ze vrijwel elke dag druk bezet zijn, variëren de specifieke activiteiten van dag tot dag. Door het onregelmatige, gevarieerde leven leren we niet dat de claim op onze tijd eigenlijk altijd dezelfde is. En dus vooral niet dat er niet opeens een surplus aan tijd zal zijn.
Heeft hoe je nee zegt een invloed op jezelf ?
Patrick & Hagtvedt onderzochten het bij 120 studenten. Die werden in 2 groepen verdeeld. De ene groep werd verteld dat ze, elke keer als ze geconfronteerd werden met een verleiding (stuk chocola, pak chips, …), ‘ik kan het niet’ moesten zeggen. De andere groep moest telkens zeggen: ‘Ik doe dat niet.’ Beide groepen vulden vervolgens een niet relevante lijst met vragen in. Bij het inleveren van hun vragenlijst krijgen ze een chocoladereep aangeboden. De scores liepen opvallen uiteen. Bij de ‘Ik kan niet’-groep nam 61 procent de reep aan, terwijl bij de ‘Ik doe het niet’-groep slechts 36 procent de chocola aanvaardde.
Tony Schwartz (Be Excellent at Anything) verwijst naar het feit dat 'ja' zeggen nu eenmaal goed voelt. Volgens hem geeft het zelfs een adrenaline-rush: ‘We zijn verslaafd geworden aan de snelheid van onze levens en het altijd maar druk zijn. Maar daarbij verwarren we activiteit met productiviteit, en méér met beter.
Volgens Schwarz vragen we onszelf eerder af 'wat is het volgende dat gedaan moet worden', dan 'waarom doen we dit?'.
Een nee vanuit diepe overtuiging uitgesproken, is beter dan een ja puur en alleen uitgesproken om te behagen, of erger om moeilijkheden te voorkomen.