Zou hij zich verveeld hebben tijdens het onderzoek, die Thomas Goetz, hoogleraar psychologie aan de universiteit van Konstanz ?
Zijn bevinding was dat de ene "verveling" de andere niet is.
Ontspannen verveling: je verveelt je, maar niet al te erg. Het is neutrale verveling die zowaar best aangenaam kan zijn – bijvoorbeeld als je na een drukke werkdag op de bank ploft om gedachteloos naar een duffe real life soap te kijken.
Lamlendige verveling: een wat onaangenaam en onrustig, maar tegelijkertijd ook lusteloos gevoel. Je gedachten dwalen af, je wilt eigenlijk wel iets doen maar weet niet wat, en je onderneemt ook geen actie.
Zoekende verveling: een onaangenaam en nogal geagiteerd gevoel. Wat je aan het doen bent interesseert je niet en je zoekt naar afleiding. Dat kan je aanzetten tot risicovol gedrag, zoals sms’en achter het stuur, maar het kan ook leiden tot creatieve ingevingen.
Reactieve verveling: je voelt je zeer onprettig en bent enorm rusteloos, op het agressieve af. Je zit vast in een situatie en zou het liefst ontsnappen, maar dat kan niet. Grote kans dat je probeert die rusteloosheid af te reageren door te friemelen of met je voeten te bewegen.
Apathische verveling: je voelt je zeer onprettig, maar hebt niet de drang daar iets aan te veranderen. Doordat je aandacht geregeld wegzakt, zul je eerder fouten maken. Dit soort verveling is behoorlijk slecht voor de gezondheid en is zelfs enigszins te vergelijken met het gevoel van depressie.
Boredom is therefore a vital problem for the moralist, since at least half the sins of mankind are caused by the fear of it - B. Russell